قهوه قجری ،همای سعادت یا بلای جان؟

قهوه قجری، کلید بخت یا کلید ناکامی؟

شاید برای شما هم جالب باشد که داستان قهوه ی قجری را بشنوید و مطلع شوید که چه جوانان رشیدی سر همین قهوه جان خود را باخته اند. این قهوه ی پرآوازه که در دوره ی قاجار در ایران جایگاه ویژه ای در میان اشراف پیدا کرد بود موضوعی شد برای این مقاله تا در کنار هم مروری بر داستان قهوه قجری داشته باشیم و شاید قدر عافیت را بدانیم.

شهرت قهوه در ایران

حتما جالب است که بدانید ایرانی ها قبل از بسیاری از کشورهای اروپایی قهوه را به عنوان یک نوشیدنی محبوب در میان خود پذیرفته بودند.  قبل از قرن نوزدهم میلادی نوشیدن قهوه در میان عوام بسیار رایج بود به قدری که از اولین نوشیدنی های محبوب ایرانی ها به شمار میرفت تا زمانی که چای در میان عوام راه یافت و گوی رقابت را از قهوه ربود.

در زمان صفویه که مصرف قهوه در ایران گسترش بسیاری داشت فرهنگ جدیدی در میان مردم رواج پیدا کرد به نام قهوه خانه.

قهوه خانه ها نمایان گر ورود قهوه به فرهنگ مردم ایران بود که در همین راستا می توانید مقاله ای به نام "قهوه جهانی از ناشناخته ها" را مطالعه نمایید.

قهوه خانه در دوره صفوی و قاجار

فرهنگ غنی ایران که در همه جا ردی از خود به جا گذاشته است از قهوه خانه غافل نشده و به مردمی که قهوه خانه را به عنوان محلی برای تجمعات دوستانه انتخاب کرده اند هنر را وارد کرده و هنرمندان نقال، هنر نقالی را حفظ کرده و موجب گسترش آن شده اند. ایرانیان در زمان صفوی هنگام نوشیدن چای و قهوه و چاق کردن قلیان بعد از ظهرشان با صدای نقالان داستان های شاهنامه را می شنیدند در نتیجه می توان گفت که هنر نقالی به قهوه و قهوه خانه گره خورده است و اجزای جداناپذیر یکدیگرند.

قهوه، مهر قتل سیاسیون

در زمان قاجار قهوه که از معروف ترین و محبوب ترین پذیرایی ها میان اشراف و سیاستمداران محسوب میشد به طور گسترده ای پا در میان سیاست گذاشت و به ابزاری برای حذف رقبای سیاسی تبدیل شد.

قهوه که تا دیروز موجب آرامش بود حال به سمی تبدیل شده بود که در عرض چند دقیقه می توانستی با زندگی شیرینت خداحافظی کنی آن هم به دست رقبای سیاسی که با پوزخندی به حدف شدنت می نگریستند.

در واقع می توان گفت قهوه در آن سالها به دوئلی تبدیل شده بود که برنده شدن در این دوئل تنها در این موضوع بود که چه کسی اول به فکر حذف رقیب خود از سیاست بیندیشد.

از جان تا مرگ یک جرعه فاصله است

اما چیزی که جالب است دانستن این موضوع است که چه چیزی این نوشیدنی سرشار از آرامش به زهری کشنده تبدیل می کرد؟

جواب ساده است...مقدار کمی سیانور یا اسید سیاندریک در قهوه کافی بود تا قهوه به سمی تبدیل شود که پادزهر ندارد.

و ممکن است برایتان سوال پیش بیاید که چرا قهوه؟ چرا چای یا نوشیدنی های دیگر نه؟

به این علت که قهوه سم را در خود نشان نمی داد و در کمتر از چند دقیقه کار قربانی را تمام می کرد و از طرفی دیگر پزشکان ایرانی که به تازگی با علم تشریح آشنا شده بودند در آن زمان قادر به تشخیص علت مرگ در این بخت برگشتگان نبودند در نتیجه قهوه که از سالها قبل جایگاه ویژه ای جهت صمیمیت در محافل را داشت بهترین گزینه برای این کار به شمار می رفت.

قاتل کیست؟قهوه.

این روش استفاده از قهوه در دوره ی ناصرالدین شاه شروع به گسترش کرد اما گفته می شود که فرزند او ظل السلطان از این روش بسیار استفاده می کرد و سیاسیون بسیاری به دست او با یک فنجان قهوه به قتل رسیدند.

بطور مثال می توان به میرزا حبیب الله انصاری ملقب به مشیرالملک اشاره کرد که مسئول امور ایالتی تحت حکومت ظل السطان بود. اما ظل السطان که نگران نفوذ و قدرت گرفتن او بود در پی حذف او از صحنه ی سیاست بود.

مشیرالملک که در پی ماجرای تحریم تنباکو به طرفداری از علما برخاسته بود موجب خشم ظل السلطان شد و همین ماجرا باعث شد حکم مرگ مشیرالملک توسط شاهزاده ی قاجاری امضا شود.

ظل السلطان جهت دستیابی به هدف شوم خود تصمیم گرفت تمارض به بیماری کند و وقنی خبر بیماری او پخش شد کسی را مامور کرد که مشیرالملک و عده ای از رجال سیاسی را متقاعد به عیادت از شاهزاده ی بیمار کند.

وقتی مشیر به همراه رجال وارد شدند جهت پذیرایی از آنها چای و قهوه آوردند و نزد مشیرالملک گذاشتند. او که خطر را حس کرده بود و می دانست شاهزاده هیچگاه اینگونه پذیرایی نمی کند قهوه را جلوی یکی از رجال گذاشت و باز هم قهوه ی دیگری آوردند و باز هم مشیرالملک قهوه را جلوی مردی دیگر گذاشت و این داستان چهار مرتبه تکرار شد. بار آخر مشیرالملک فهمید راه دیگری پیش رویش نیست و قهوه را نوشید. نکته ی جالب این داستان این است که نه تنها مشیرالملک بلکه هر چهار رجال سیاسی هم قربانی قهوه ی قجری شدند و جان خود را از دست دادند.

در سیاست گاهی قربانی مانند مشیرالملک از وجود سم در قهوه آگاه بوده اما چاره ای جز نوشیدن نداشته و مطلع از وجود سم به استقبال مرگ رفته است اما همیشه هم اینگونه نبوده و خیلی از افراد بدون اطلاع از وجود سیانور در قهوه، با اطمینان به صمیمیت میزبان قهوه را نوشیده اند و به کام مرگ کشیده شده اند.

قهوه قجری در خواستگاری

شهرت قهوه ی قجری و نگرانی حاکی از وجود سم که در میان مردم پیچیده بود سبب شد نوشیدنی های دیگری چون چای محبوبیت بیشتری بیابند اما هیچ کدام هرگز موفق به حذف قهوه از فرهنگ ایران نشدند.

در این میان اشراف قجری که بسیار به رگ و ریشه ی خود می بالیدند قهوه ی قجری را به عنوان معیاری برای سنجش علاقه ی خواستگار خود انتخاب کردند و در مجلس خواستگاری دو فنجان قهوه مقابل جوان بخت برگشته می گذاشتند که یکی آغشته به سم و دیگری فاقد سم بود. حال این جوان بود و انتخاب یکی از این فنجان ها تا مشخص شود همای سعادت روی شانه هایش نشسته است یا عزرائیل بالای سرش ایستاده است؟

در تاریخ تعداد کسانی که از قهوه ی قجری جان سالم به در برده اند بسیار کمتر از قربانی هاست که همین موضوع می تواند نشان دهد که گاها در مجالس خواستگاری هر دو فنجان آغشته به سم بوده و مرگ در هردو فنجان حضور داشته است.

سرانجام قهوه قجری چه شد؟

شاید اگر این داستان ها در کشورهای دیگری رخ می داد موجب حذف قهوه برای همیشه در آن کشور میشد اما در ایران سرانجام قهوه قجری، طور دیگری پیش رفت و هیچ یک از اتفاقات منجر به حذف یا حتی کمرنگ شدن قهوه در فرهنگ ایران نشد.

پس از پایان دوره ی قاجار بار دیگر قهوه جایگاه خود را در میان عوام پیدا کرد و باز هم در همه ی خانه ها و قهوه خانه ها از قهوه به عنوان محبوب ترین نوشیدنی یاد شد.

و تا به امروز این محبوبیت را حفظ کرده است.

قهوه مرگ یا قهوه قجری؟

نگران نباشید قهوه مرگ فقط نام یکی از محصولات مجموعه ی رونا است و اصلا خیال ندارد جان کسی را بگیرد!

علت نام گذاری این محصول کافئین بسیار بالای آن است که این محصول را به قهوه مرگ معروف کرده است. این محصول از بهترین دان های ربوستا تهیه شده است و کافی است یک بار آن را امتحان کنید تا طرفدار پر و پا قرص آن شود.

برای خرید این محصول می توانید اینجا کلیک کنید.

با اشتراک گذاری این مقاله داستان قهوه قجری را به گوش دوستانت برسان.